آرامش خدایی

حکم نگهداری سگ در منزل
نگهداری سگ در منزل یا آپارتمان شرعا نباید برای همسایه ها ایجاد مزاحمت و یا سر و صدا کند، در صورت آزار دیگران این عمل حرام است در غیر این صورت نگهداری سگ کراهت دارد و زیبنده افراد با ایمان نیست!. لازم به ذکر است اگر قانونی درباره نگهداری سگ در آپارتمان و سطح شهر باشد باید رعایت شود.
1. از امام صادق علیه السلام روایت شده است که فرمود: «مکروه است مسلمان در خانه‌اش سگ نگه دارد».(مگر در مواردى که خواهد آمد).
2. نیز در روایتى موثّق فرمود: «هر کس در خانه‌اش سگ نگه دارد، هر روز مقدارى از ثواب اعمالش کاسته مى‌شود».[2]
موارد مجاز نگهدارى سگ
1. در حدیث است که حضرت رسول صلى الله علیه و آله به عدّه‌اى که خانه‌هایشان از شهر دور بود اجازه داد (که براى حفاظت) سگ نگاه دارند.[3]
2. در روایتى صحیح مى‌خوانیم که حضرت امیرالمؤمنین علیه السلام فرمود: «خیرى در (نگهدارى) سگ‌ها نیست، مگر سگ شکارى یا سگ گلّه (وسگ پاسبان)».[4]
حکم شرعی خرید و فروش سگ
3. از امام صادق علیه السلام روایت شده است که فرمود: «سگ شکارى را در خانه نگهدارى نکن، مگر اینکه بین تو وآن درى باشد که بر روى سگ بسته شود».[5]
4. در حدیثى موثّق ومعتبر آمده است که: حیوانات را به جنگ همدیگر انداختن کار خوبى نیست، مگر سگى که براى شکار حیوانات بفرستند.[6]
5. در چندین روایت معتبر آمده است که: هرگاه حیوانى را سگ شکارى تعلیم‌دیده شکار کند، اگر هنگامى به آن برسى که هنوز جان در بدن دارد آن را ذبح کن واگر جان نداشته باشد حلال است؛ مشروط بر اینکه به هنگام فرستادن سگ به سوى شکار، بسم الله گفته باشى وآنچه را حیوانات دیگر یا سگى که براى شکار تعلیم داده نشده شکار کنند، اگر زمانى به آن برسى که هنوز جان دارد وآن را ذبح کنى حلال است؛ در غیر این صورت حرام است وهر حیوانى را که با تیر (پیکان‌دار یا بى‌پیکان) شکار کنى به گونه‌اى که تیر در بدنش فرو رود، چنانچه هنگامى به او برسى که جان داشته باشد آن را ذبح کن واگر جان داده باشد در صورتى که به هنگام انداختن تیر، نام خدا را برده باشى حلال است. واگر با شمشیر ونیزه وسلاح‌هاى دیگر (از این قبیل) شکار کرده باشى همین حکم را دارد. وچنانچه با سنگ یا تفنگ یا کمان یا گلوله وسایر چیزهایى که از جنس آهن نیست وشکار بر اثر سنگینى آن چیز از پا بیفتد، چنانچه زمانى به آن برسى که جان داشته باشد وآن را ذبح کنى حلال است وگرنه حرام است».[7]
چیزهایى که حیوانات مى‌فهمند وما نمى‌فهمیم
در حدیثى معتبر مى‌خوانیم که پیامبر اکرم صلى الله علیه و آله فرمود: «از پى شکار نروید که بیم ضرر براى شما مى‌رود وهنگامى که صداى سگ وفریاد الاغ را مى‌شنوید از شرّشیطان رانده‌شده به خداپناه ببرید،زیرا آنهاچیزى مى‌بینند که شما نمى‌بینید».[8]

[1] . کافى، ج 6، ص 552، ح 1.
[2] . همان، ح 2.
[3] . کافى، ج 6، ص 552، ح 2.
[4] . همان، ص 553، ح 11.
[5] . همان، ص 552، ح 4.
[6] . همان، ح 5.
[7] . کافى، ج 6، ص 203، ح 4 و5 وص 205، ح 14.
[8] . علل الشرایع، ج 2، ص 582 و583، باب 385، ح 23.

سوال
چه حیواناتی وارد بهشت می شوند و صاحبان آنها چه کرده اند که اینها وارد بهشت می شوند؟
پاسخ
لازم است قبل از پاسخ به سؤال به عنوان مقدمه به این نکته توجه کرد که: آیا حیوانات در قیامت محشور می شوند یا نه؟ و آنگاه ورود آنها به بهشت چگونه است؟
در پاسخ به سؤال اول باید گفت در خصوص اینمسئله بین علماء اهل فن اختلاف است، گروهی قائلند به این که قیامت مخصوص جنّ و انس است و حیوانات در قیامت محشور نخواهند شد لیکن بر اساس ظاهر بعضی آیات و روایات مشهور بین بزرگان و مفسران این است که حیوانات هم مثل انسانها در قیامت مبعوث گردیده . و به اندازة درک و شعورشان جزاء داده خواهند شد .
و صریحترین آیه که این منظور را می رساند آیة 38 از سورة انعام می باشد: «وَ ما مِنْ دَابَّةٍ فِی الْأَرْضِ وَ لا طائِرٍ یَطِیرُ بِجَناحَیْهِ إِلاَّ أُمَمٌ أَمْثالُکُمْ ما فَرَّطْنا فِی الْکِتابِ مِنْ شَیْ‏ءٍ ثُمَّ إِلى رَبِّهِمْ یُحْشَرُونَ».
دابّه به معنای همة جنبندگان روی زمین است و طائر به هرگونه پرنده ای گفته می شود.
بنابراین آیة شریفه از یک رستاخیر عمومی برای تمام موجودات زنده خبر داده می فرماید: هیچ جنبده ای در زمین و هیچ پرنده ای که با دو بال خود پرواز می کند نیست مگر اینکه امتهایی همانند شما هستند، ما هیچ چیز را در این کتاب فروگذار نکردیم، سپس تمام آنها به سوی خداوند در رستاخیز جمع می شوند.»
به عقیدة بیشتر مفسران ضمیر «هم» در عبارت ثم الی ربهم به انواع و اصناف جنبندگان و پرندگان بر می گردد و به این ترتیب قرآن برای همة موجودات جنبنده قائل به رستاخیز شده است.[1]
در روایات متعددی هم به رستاخیز حیوانات اشاره شده است از جمله:
از ابوذر نقل شده که می گوید، ما خدمت پیامبر ـ صلّی اللّه علیه و آله و سلّم ـ بودیم که در پیش روی ما دو بُز به یکدیگر شاخ زدند، پیامبر اکرم ـ صلّی اللّه علیه و آله و سلّم ـ فرمود: می دانید چرا اینها به یکدیگر شاخ زدند؟ حاضران عرض کردند: خیر! پیامبر ـ صلّی اللّه علیه و آله و سلّم ـ فرمود: لیکن خداوند می داند و به زودی در میان آنها داوری خواهد کرد.[2]
و در حدیث دیگری از پیامبر ـ صلّی اللّه علیه و آله و سلّم ـ نقل شده که فرمود: «استفرهوا ضحایاکم فاِنّها مَطایاکم علی الصراط»؛ به حیوانات قربانی (حیواناتی که در راه خداوند ذبح کرده می شوند) نیکی و احسان کنید زیرا آنها وسیله عبور شما از صراط هستند.[3]
و هم چنین روایات دیگری وجود دارند که حکایت از رستاخیز حیوانات می کنند ـ بطوری که هر حیوانی که مورد ستم و ظلم واقع شده باشد چه از جانب صاحبش و یا از طرف حیوانات دیگر، در قیامت به حقوق او رسیدگی می شود، که در ذیل آیة شریفة سورة انعام، حدیثی از پیامبر اکرم ـ صلّی اللّه علیه و آله و سلّم ـ نقل شده است که بعض از مفسرین هم آن را نقل کرده اند که فرمود: خداوند تمام این جنبندگان را روز قیامت بر می انگیزاند و قصاص بعضی را از بعض می گیرد، حتی قصاص حیوانی را که شاخ نداشته و دیگری بی جهت به او شاخ زده است از او خواهد گرفت.[4]
از مطالبی که از ظاهر آیات و روایات فهمیده می شود این است که اجمالاً می توان وجود رستاخیز را برای حیوانات اثبات کرد.
امّا در پاسخ بخش دوّم سؤال که چه حیواناتی به بهشت می روند؟ باید گفت اینکه بعد از قیامت عاقبت کار حیوانات به کجا می رسد، آیا به بهشت می روند؟ یا به جهنم… یا نابود می شوند؟ و در قیامت فقط برای احقاق حق محشور می شوند، در این باره دلیل روشنی از آیات و احادیث معتبر در دسترس نیست و باید گفت و الله العالم.
گرچه در همین مورد هم روایاتی وجود دارد لیکن نمی توان بطور قطع به آنها استناد کرد، از جمله:
قال الصادق ـ علیه السّلام ـ : «اَیُّ بعیر حج علیه ثلاث حجج یجعل من نعم الجَنّة.»
( : امام صادق ـ علیه السّلام ـ فرمود: کسی که با شتری سه باربه حج شرفیاب شود مرکبش بهشتی خواهد بود.)[5]
قال رسول الله ـ صلّی اللّه علیه و آله و سلّم ـ : «اَنّ خیول الغزاة فی الدنیا خیو لهم فی الجَنَّة.»
( اسبان عرصة جنگ (جنگهایی که برای اعتلای اسلام بوده است) اسبان بهشت خواهند بود.)[6]
و همچنین روایات دیگری که در مورد سگ اصحاب کهف یا حمار بلعم باعورا و… نقل شده است.
و بر فرض صحت اسناد این روایات و اعتبار آنها، در می یابیم که بعضی از حیوانات که عمل ویژه ای در راه خدا از آنها سرزده و یا توسط صاحب خود، در راه خدا بکار گرفته شده اند وارد بهشت می شوند نه همة حیوانات.
در پایان ذکر یک نکته درخور توجه است:
از آنجا که قیامت و احوالات آن کلاً از دسترس عقل، حس و تجربة ما خارج است لذا اظهارنظر کردن در مورد جزئیات قیامت خارج از درک و عقل انسانهاست و برای این منظور باید تسلیم وحی شد و از اظهارنظر کردن بی مورد و احیاناً خرافی اجتناب کرد، تا در اخذ معارف دینی دچار لغزش و انحراف نشویم.

معرفی منابع جهت مطالعه بیشتر:
1. تفسیر نمونه، جلد 20، ص 437 و جلد 5، ص 224 و جلد 26، ص 174.
2. بدایة المعارف، جلد دوم، تألیف سید محسن خرازی، ص 285.
3. کتاب معاد، تألیف علی عراقچی همدانی، درس بیست و ششم.

پی نوشت ها:
[1] . مکارم شیرازی، ناصر و جمعی از نویسندگان، تفسیر نمونه، انتشارات دارالکتب الاسلامیه، چاپ دوازدهم، 1368، ج5، ص221.
[2] . طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان، انتشارات دارالمعرفة، چاپ دوم، ج 3ـ4، ص461.
[3] . حر عاملی، وسائل الشیعه، انتشارات آل البیت، چاپ اول، ج14، ص209.
[4] . مکارم شیرازی، ناصر و جمعی از نویسندگان، تفسیر نمونه، چاپ دوازدهم، ج 5، ص226.
[5] . شیخ صدوق، من لا یحضره الفقیه، انتشارات دارالکتب، ج2، ص191، ح872.
[6] . مجلسی، محمد باقر، بحار الانوار، ج 6، ص 130.

انواع بهشت ها در آخرت !
انواع بهشت,بهشت,بهشت چگونه است,
در آیه 12 سوره واقعه آمده: «فی جنات النعیم؛ مقربان در جناتی از نعیم هستند». «جنة نعیم» (واقعه/89) هم ما داریم. اگر «جنة نعیم» فرموده بود، یک بهشت بیشتر نبود. ولی وقتی که «جنات النعیم» می گوید (بهشتهایی از نعیم) از انواعی از بهشتها را مخصوصا برای اهل اخلاص بیان می کند که در آیات سوره رحمن هم خواندیم، بهشتهای روحی و معنوی ای که وجود دارد و درجاتی بالاتر از بهشتهای مادی است.
آنها اموری است غیر قابل توصیف، بر عکس بهشت مادی که قابل توصیف است. اول می فرماید: «فی جنات النعیم» یعنی بهشتهای قابل توصیف و بهشتهای غیرقابل توصیف، درباره آن بهشتهای غیر قابل توصیف همین قدر فرموده: «فلا تعلم نفس ما اخفی لهم من قرة اعین؛ کسی نمی تواند بفهمد که چه چیزهایی در آنجا پنهان است» (سجده/17).
بهشت هائی که در قرآن از آنها نام برده شده است چهار تا است: جنت عدن و جنت فردوس و جنت نعیم و جنت مأوی؛ هم چنان که در روایت وارد است: «قال أبو جعفر علیه السلام: أما الجنان المذکورة فی الکتاب فإنهن جنة عدن، و جنة الفردوس، و جنة نعـیـم، و جنة المأوی. و إن لله تعالی جنانا محفوفة بهذه الجنان ؛ ترجمه: امام باقر علیه السلام: بهشت هایی که در قرآن مطرح اند عبارتند از: بهشت عدن، بهشت فردوس، بهشت نعیم، بهشت ماوی و برای خداوند بهشت هایی دیگر است که با این بهشت ها محاصره شده اند» ( «علم الیقین » فیض کاشانی، طبع سنگی وزیری، ص 224).
اما جنة النعیم در بسیاری از آیات قرآن نام برده شده است؛ مانند: «والسابقون السـبقون أولئک المقربون فی جنـات النعیم؛ پیشی گیرندگان در أعمال صالحه، پیشی گیرندگان در غفران و رحمت خداوند هستند. و ایشانند مقربان خدا که در بهشت های نعیم هستند» ( آیات 10 تا 12 سوره واقعه). «جنة نعیم» (واقعه/89) هم ما داریم. اگر «جنة نعیم» فرموده بود، یک بهشت بیشتر نبود. ولی وقتی که «جنات النعیم» می گوید (بهشتهایی از نعیم) از انواعی از بهشتها را مخصوصا برای اهل اخلاص بیان می کند که در آیات سوره رحمن هم خواندیم، بهشتهای روحی و معنوی ای که وجود دارد و درجاتی بالاتر از بهشتهای مادی است. آنها اموری است غیر قابل توصیف، بر عکس بهشت مادی که قابل توصیف است. اول می فرماید: «فی جنات النعیم» یعنی بهشتهای قابل توصیف و بهشتهای غیرقابل توصیف درباره آن بهشتهای غیر قابل توصیف همین قدر فرموده: «فلا تعلم نفس ما اخفی لهم من قرة اعین؛ کسی نمی تواند بفهمد که چه چیزهایی در آنجا پنهان است» (سجده/17) و مانند: «أیطمع کل امری ء منهم أن یدخل جنة نعیم * کلا؛ آیا هر فرد از ایشان چنین طمعی دارد که در بهشت نعیم داخل شود؟ نه، چنین نیست» (آیه 38 و صدر آیه 39، از سوره المعارج ).

به چهره غبار گرفته اش نگاه نکن.
به قدمهای خسته اش نگاه نکن.
به عاشقی اش نگاه کن.
به کوله بارش،که انگار علم غیرت عباس است که بر دوش گرفته است و اینگونه مصمم می آید.
او هفته هاست که در راه است، بی هیچ توشه ای.
تنها توشه اش قلب عاشق اوست که آورده است تا سنگینی بار زینب را با او تقسیم کنند.
او آمده تا زینب را در اربعین برادر همراهی کند

شیون در کربلا
اربعین آمد و اشگم ز بصر می‏آید
گوییا زینب محزون ز سفر می‏آید
باز در کرب و بلا شیون و شینی برپاست
کز اسیران ره شام خبر می‏آید (صامت بروجردی)