آرامش خدایی

خیلی از ما زندگی شلوغی داریم‌، سر خودمان را بی‌جهت شلوغ کرده‌ایم؛ این شلوغ‌کردن‌ها استرس ایجاد می‌کند و مدام اضطراب داریم که به فلان کارمان هم برسیم. وقتی از شهر و شلوغی‌اش بیرون می‌زنیم و به طبیعت می‌رویم، از این شلوغی‌ها فاصله می‌گیریم و به‌همین‌دلیل، احساس بهتری داریم‌. خیلی از مظاهر طبیعت یک ویژگی مهم دارند و آن ساده‌بودن‌شان است. شما کویر را ببینید چقدر ساده است. این مظاهر ساده در دل طبیعت به انسان الهام می‌دهد که تو هم می‌توانی ساده باشی‌، یک‌رو باشی‌. طبیعت با زبان بی‌زبانی با شما صحبت می‌کند.

باید گفت که طبیعت آموزگار خوبی برای انسان است‌. در طبیعت حیات هست‌، رشد هست‌، امید هست‌، نشاط هست‌، زیبایی هست و‌… . طبیعت به ما یاد می‌دهد که ببخشیم بی‌آنکه منتی بگذاریم‌. تمرین همین نکتۀ ساده می‌تواند به مناعت طبع ما کمک کند و روح‌مان را بزرگ کند و در‌نظر دیگران محبوب‌مان سازد‌. طبیعت به ما می‌آموزد قرار و وقار داشته باشیم و شخصیت خودمان را بی‌جهت با بروز رفتارهای نسنجیده در زندگی خراب نکنیم‌.

بسیاری از جلوه‌های طبیعت به‌دلیل ساختار زیبایی که دارند، از‌طرف خدا برای این آفریده شده که انسان، آن‌ها را ببیند و لذت ببرد. در قرآن آمده است که «إِنَّا زَینَّا السَّماءَ الدُّنْیا: ما آسمان را زینت دادیم تا شما لذت ببرید.» لذت برای انسان رفاه را به‌دنبال دارد و وقتی انسان رفاه را تجربه کرد، به آسایش و راحتی می‌رسد و آرام می‌شود‌. بعضی از نشانه‌های طبیعت هستند که برای انسان می‌تواند مصداق و سمبل خوبی در زندگی‌اش باشد؛ مثلاً کوه‌ها نماد استواری و محکم‌بودن‌اند‌: «وَجَعَلْنَا فِی الْأَرْضِ رَوَاسِیَ أن تَمِیدَ بِهِمْ: در روی زمین کوه‌های محکم آفریدیم تا آنان را نجنباند.» یا در جای دیگر می‌‌فرماید: «‌وَالْجِبَالَ أَوْتَاداً: کوه‌ها را میخ‌های زمین قرار دادیم‌.» در برابر شدیدترین زلزله‌ها هم کوه‌ها پا‌برجا هستند. انسان می‌تواند الگوبرداری کند و در برابر بالا و پایین زندگی، قرار و وقار داشتن را از کوه‌ها یاد بگیرد.

راه کارهای کسب آرامش در جامعه، نگاه فرصت‌ شناسانه
آرامش خریدنی یا خوردنی نیست؛ آرامش به‌دست آوردنی است آن هم از مسیر درست و با قواعد استاندارد مخصوص به خودش. مهم‌ترین مفهومی که انسان را در برابر اضطراب‌ها و انواع و اقسام فشار‌های روحی و روانی مقاوم می‌کند، ایمان است؛ کافی است گاهی نگاه‌مان از زمین به آسمان پرکشد و با خالقمان ارتباطی برقرار کنیم، زندگی‌مان رنگ و بوی دینی و اخلاقی به خود بگیرد، در این صورت خانواده کانونی امن برایمان می‌شود، تفرج در دل طبیعت و دیدن آیات خداوند روان‌مان را تسکین می‌دهد و حتی در اماکنی مثل قبرستان هم نه تنها مضطرب نمی‌شویم بلکه آرامش نیز می‌یابیم .

آرامشی پایدار به نام «سکینه»
کارکرد وجود همسران در داشتن زندگی آرام
امروزه در غرب، استرس‌ها و فشارهای روانی بسیار شایع شده است. از مهم‌ترین دلایل این مشکلات، کم‌توجهی افراد به محیط آرامش‌بخش خانواده و تأثیر رفتارهای تسکین‌زای همسران بر همدیگر است. بسیاری تصور می‌کنند که مهم‌ترین کارکرد زن و مرد برای همدیگر، صرفاً تأمین نیازهای جنسی است؛ به‌همین‌دلیل، اگر به هر طریق ممکن و در هر مکانی آن را ارضا کنند، دیگر به فرد دیگری به نام «همسر» احتیاج نیست؛ اما واقعیت چیز دیگری است..