آرامش خدایی

اینکه هر کسی #عمل_صالح انجام دهد به بهشت می رود، چنین چیزی در قرآن نیست؛ فرمود هر کسی عمل صالح داشته باشد که این حُسن فعلی است ﴿وَ هُوَ مُؤْمِنٌ﴾. این ﴿وَ هُوَ مُؤْمِنٌ﴾ ملکه است، اینکه اسم فاعل نیست، این صفت مشبهه است به وزن اسم فاعل؛ یعنی #ایمان، ملکهٴ راسخهٴ ثابتهٴ اوست، خب وقتی ایمان، #ملکه_راسخه_ثابته بود، انجام واجبات و ترک محرّمات، مستمر است.
هیچ ‌جا ما نداریم که کسی کار خوب انجام بدهد به بهشت می ‌رود! حتماً حُسن فعلی با حُسن فاعلی همراه است؛ کار خوب، از انسان خوب. کار خوب اگر از کافر باشد، ممکن است بهره های دنیایی داشته باشد؛ ولی به بهشت نمی برند!
﴿وَ مَنْ عَمِلَ صَالِحاً مِن ذَکَرٍ أَوْ أُنثَی وَ هُوَ مُؤْمِنٌ﴾؛ نه «آمَنَ»! این ﴿وَ هُوَ مُؤْمِنٌ﴾ صفت مشبهه است نه اسم فاعل و نشانهٴ ثبات و دوام و استقرار است و مقتضای مؤمن بودن، #انجام_واجبات است «بالاستمرار» و #ترک_محرمات است «بالاستمرار».
آیت_الله_جوادی_آملی
سوره مبارکه زخرف جلسه 17