آرامش خدایی

آیت الله العظمی جوادی آملی:

همان طور که سلام کردن یکی از عوامل تحکیم پیوندهای اجتماعی است، برخی از کاستی ها و بی توجهی ها در مورد آن، نظیر انتظار سلام و توقع احترام از دیگران، آهسته سلام کردن، جواب ندادن سلام و امثال آن ممکن است نقش #تخریبی داشته باشد و نه تنها مایه‌ اُلفت و صمیمیت نشود، بلکه کینه و عقده نیز فراهم آورد. از این رو دین مقدس اسلام توصیه کرده است:

١_انتظار سلام از کسی نداشته باشید، بلکه سعی کنید در سلام کردن از دیگران #سبقت بگیرید و بدانید ابتداکننده‌ به سلام به خدا و پیامبرش اَولی و نزدیکتر است؛ «البادى بالسلام أولی بالله وبرسوله»[1]

٢_همیشه با صدای بلند سلام کنید و جواب آن را به گونه ای بگویید که طرف مقابل بشنود؛ زیرا نشنیدن او چه بسا مایه‌ کدورت می‌شود.

٣_اگر به کسی سلام کردید و جواب شما را نداد، نگویید به من بی اعتنایی کرده است، بلکه احتمال بدهید جواب داده ولی شما نشنیده اید. نیز اگر هنگام برخورد با کسی از او سلام دریافت نکردید به دل نگیرید. شاید سلام کرده، ولی شما نشنیده اید؛ عن الصادق علیه السلام: «إذا سلَّم أحدُکم فلیُجْهر بسلامه، لا یقول: سلّمت فلم یردّوا علىّ ولعلّه یکون قد سلَّم ولم یُسْمعهم فإذا ردّ أحدُکم فلیُجْهر بردّه ولا یقول المسلم سلَّمتُ فلم یردّوا علىّ…»[2]

[1]بحار الأنوار ج73 ص11
[2]اصول کافی ج2 ص645

ادب فنای مقربان ج1 ص104