لباسی ارزشمند
خداوند در قرآن کریم می فرماید :
(هُنَّ لباس لکم وانتم لباس لهنَّ)
زنان لباس مردان و مردان لباس زنان هستند.
1. گزینش لباس اختیارى است; نظر طرفین در انتخاب یک دیگر مهم است.
2. تناسب لباس (اندازه, مدل, رنگ, نوع) در نظر گرفته شود; پرهیز از عشق هاى مجازى یا مبادله اى.
3. انسان عاقل, به طور طبیعى, به لباس احتیاج دارد; دختر و پسر عاقل به ازدواج نیاز دارند.
4. لباس, عیب پوشى مى کند; دختر و پسر پس از ازدواج, زیبایى ظاهر خود را به هم نشان دهند و عیب ها را بپوشانند.
5. لباس, آرامش خاطر مى آورد; زن و مرد در کنار هم به آرامش مى رسند.
6. لباس باید مفید باشد (گرچه ارزان); زن و مرد باید در کار هم کوشش کنند, هرچند بهاى مادى ناچیزى در این میان باشد.
7. لباس کهنه و دست دوم عیب نیست; چه عیبى دارد زنان بیوه و یا مطلقه (که عدّه آن ها سپرى گشته) مجدداً شوهر کنند و مردان نیز نباید براى خود در ازدواج با زن بیوه و یا مطلقه (با شرط مذکور) مانع احساس کنند.
8. لباس آلوده, عیب است; دختر و پسر نباید آلوده به فحشا و اعتیاد باشند.
9. لباس, تغییرپذیر است; زن و مردى که ابتدا تفاهم اخلاقى چندانى ندارند ناامید نباشند, هرکدام مى تواند دیگرى را در جهت مثبت تغییر دهد.
10. محرم ترین چیز براى انسان, لباس او است; زن و مرد باید هم راز و محرم یک دیگر باشند.
11. نگه دارى لباس از پلید ها; زن و مرد در مجالس پلید شرکت نکنند و هر کدام مواظب دیگرى باشد که به گناه آلوده نشود.
12. لباس آلوده, بدن را نیز آلوده مى کند و برعکس; بدن آلوده نیز لباس را آلوده مى کند; زن و مرد توجه داشته باشند که بى ایمانى هر کدام به دیگرى سرایت نکند.
13. لباس, ملازم و همراه انسان است; از تولد تا مرگ و از مرگ تا حشر, انسان با لباس سر و کار دارد; زن و مرد همیشه به هم نیاز دارند.
14. ابتدایى ترین زینت انسان, لباس او است; زن و مرد اصولى ترین موضوع در برنامه ریزى هاى یک دیگر هستند; به عبارت دیگر وجود زن و مرد هست که به برنامه روح مى بخشد.
15. لباس شهرت پوشیدن, خلاف عرف و شرع است; مشهور شدن به واسطه فامیل شدن با فلان ثروت مند شهر, خوش بختى نمى آورد.
16. لباس زن و مرد جدا است; کار زن در خانه است و کار مرد در بیرون از خانه.
17. لباسِ دست و پاگیر, ایجاد مزاحمت مى کند; توقعات بى جاى آن در تجملات و متقابلاً بد اخلاقى و خشونت مرد در خانه, مزاحم خوش بختى است.
18. لباس باید با کار و زمان تناسب داشته باشد; همسرى که انسان انتخاب مى کند, باید موقع شناس و وظیفه شناس باشد.
19. لباس باید خوش رنگ, جذاب و روشن باشد; جمال زن و مرد تا حدودى باید براى هم قابل قبول باشد.
20. هرکس با لباس خود معرفى مى شود; زن و مرد را به یک دیگر مى شناسند; کار هر کدام در نظر عرف, نمود شخصیت دیگرى است.